Bazen bir insan, bazen bir zaman, bazen bir yer doğrunuz olamadı diye bu sizi yanlış kılmaz. Bir yola çıkarsınız ve o yolun sonuna kadar gidemeyebilirsiniz ya da gitmemelisiniz. Eğer ki ruhunuz bir yerde huzursuz hissediyorsa, bulunduğunuz yerde kökleriniz o toprağa ait hissetmiyorsa orada ne yeşerebilirsiniz ne de çiçek açabilirsiniz.
Hayat kendi yolunuzda kendinizi iyi hissettiğiniz yerde ve iyi hissettiğiniz kişilerle yürüyebileceğiniz bir yer olmalı, çünkü bu hayata bir kere geliniyor ve hikayeni güzel yaşaman gerekiyor. Toprak, çiçek örneğinden devam edecek olursak; kadın ya da erkek topraksa ona uygun olmayan iklimde filizlenip çiçek açamayacağı yerde olması, o toprağın kötü olduğu anlamına gelmez. Bu yüzden kişi kendini kötü hissetmemeli ya da çiçek açmayı başaran bir bitkiyi düşünecek olursak; saksısına yani girdiği kalıplara uyum sağlayamayabilir. Ya o toprak o saksıda yeterince havalanamaz ya da o saksı küçük gelir çiçeklerini dallarını taşıyacak kadar köklenemez. Ama toprak bir gün gelecek, mevsimine iklimine ona ait olan doğru yerde tomurcuklanıp çiçek açacak. Bahara küsmemek lazım, sadece o bahar bu bahar değil.
Hayatta dibe çekilmemeli, yola devam etmeliyiz. Hayatta sen de biriciksin. Tekrarı olmayan yaşamda hataları tekrar etmemek lazım. Kalp bu işte, eser sert rüzgarlarla, yeşertmeye çalıştığın yapraklar kuruyabilir. İlkbahar birden Sonbaharmış gibi hissettirebilir. Kalbini kış gibi üşütebilir. Ama sen dik dur, aldırma ilkbaharda sonbaharı yaşatanlara.
Kalbin de bir gün havalar gibi düzelecek. Yeter ki kendinden, hikayenden vazgeçme. Hatta esen rüzgarda uçurtma uçur. Soğuk hissettiren havalar da bazen insanı kendine getirmek için gereklidir. Seni kendine getirir ve kendini sana hatırlatır. İçinde hangi mevsimi yaşarsan yaşa sen hep en çok kendini sev. Hayat bu işte, duygular arasında dünle yarın arasında yaşadığın zamanlar, yani bugün…
Bugünlerini özleyeceğin zamanları düşün ve kendini asla üzme. Çünkü sana en çok sen lazım. Kendini iyileştir. Olayları, insanları, anıları, geçmiş ya da gelmemiş zamanları boşver. Sen şimdiki zamanı, yaşayabileceğin en iyi şekilde yaşa. Sahi yaşa demişken, önce kendinle sonra kendini yaşa. Yaşa ki, kendini tanı; kimliğini, ruhunu unutmaya fırsat bulama. Seni anlamayanlara da asla kendini anlatma. Hayattan insanlardan uzaklaş demiyorum ama bence bu hayatta en çok kendiyle zaman geçirenler mutsuz olduğunda bile en çabuk toparlayanlar ve pes etmeyenlerdir.
Seni seveni sev, değer ver ama gerektiğinde vazgeçmeyi de bil. Kalbini hiçbir zaman mantığının önüne geçirme mesela. Çünkü düşünmeden sevmek aşk değil aptallık olur. Sorgulamadan kabul etme, sana göre detay gelen, önemsiz gelen, sormaya bile gerek duymayacağın cümleleri bile önemse çünkü hayat bir matematiktir eldeki somut cümleleri toplarsan ileriyi yani sonucu görebilirsin. En çok kendine iyi bak ve en çok sen hoşça kal…
